Πέρασαν 33 χρόνια. Κάθε ένας από εμάς που πηγαίνει στο γήπεδο αισθάνεται την καρδιά του να φλέγεται όταν κάθεται σε μια θέση της Θύρας 7. Νιώθει ότι εκείνη τη στιγμή δεν είναι μόνος του.
Σε μια σειρά από κάτω βρίσκονται εκείνα τα 21 παιδιά. Βλέπουν μαζί με εμάς, φωνάζουν, πανηγυρίζουν, φεύγουν λυπημένοι όταν η ομάδα δεν τα κατάφερε, χαίρονται με την επιτυχία της.
Μια σειρά από αγγέλους που δεν έφυγαν ποτέ για τον ουρανό. Στην ψυχή μας, στο μυαλό μας θα είναι για πάντα ΕΔΩ. Γιατί τη ζωή τους δεν τη στέρησε εκείνο το αναθεματισμένο τουρνικέ. Δεν έχει τη δύναμη να το κάνει.
Αυτά τα 21 παιδιά είναι δίπλα μας. Και σήμερα για αυτούς 22 ποδοσφαιριστές κατέθεσαν από ένα λουλούδι ο καθένας. Μακριά από οπαδισμό. Μακριά από ομάδες. Μακριά από μίσος και αντιπαλότητα.
Γιατί κάθε φορά που φωνάζουμε για αυτούς σταματάει ο χρόνος και παγώνει το αίμα μας. Τους αγαπάμε. Και ας μην τους γνωρίσαμε ποτέ .
Αυτοί έκαναν τον Ολυμπιακό Θρύλο. Κανένα ρεκόρ. Κανένας τίτλος, καμία νίκη στην Ευρώπη. Η φωνή της 7 είναι εκείνοι. Συντροφεύει τον κόσμο και τους παίκτες σε κάθε τους προσπάθεια.
Και το έκανε και σήμερα...
Αδέλφια ζείτε εσείς μας οδηγείτε
Αυτά τα 21 παιδιά είναι δίπλα μας. Και σήμερα για αυτούς 22 ποδοσφαιριστές κατέθεσαν από ένα λουλούδι ο καθένας. Μακριά από οπαδισμό. Μακριά από ομάδες. Μακριά από μίσος και αντιπαλότητα.
Γιατί κάθε φορά που φωνάζουμε για αυτούς σταματάει ο χρόνος και παγώνει το αίμα μας. Τους αγαπάμε. Και ας μην τους γνωρίσαμε ποτέ .
Αυτοί έκαναν τον Ολυμπιακό Θρύλο. Κανένα ρεκόρ. Κανένας τίτλος, καμία νίκη στην Ευρώπη. Η φωνή της 7 είναι εκείνοι. Συντροφεύει τον κόσμο και τους παίκτες σε κάθε τους προσπάθεια.
Και το έκανε και σήμερα...
Αδέλφια ζείτε εσείς μας οδηγείτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου