Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Η σαπίλα δεν έρχεται από τα ψάρια



Με το έτσι θέλω, με την βλαχομαγκιά ο Πάοκ πέρασε στον τελικό του Κυπέλλου του επόμενου Σαββάτου. Ευτυχώς δεν θρηνήσαμε θύματα. (Ευτυχώς)... Φτάσαμε σε τέτοιο σημείο να θεωρούμε το αδιανόητο προφανές. Ψάρια στους πάγκους, ξύλο μέσα και έξω από τη φυσούνα ανάμεσα σε διεθνείς που το καλοκαίρι θα μας εκπροσωπήσουν στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Μήπως να μην πάμε καθόλου ; 

Ο Έλληνας δεν γουστάρει να του φτιασιδώνουν το σπίτι. Κάνει από μόνος του ό,τι μπορεί για να μιλάνε για αυτόν οι... μεγάλες κυρίες της Ευρώπης... Δεν ήθελαν πολύ οι γείτονες μας για να γεμίσουν το αθλητικό τους πρόγραμμα. Στη Ρώμη και στο Μιλάνο να βλέπουν ψάρια στους μπάγκους, μπανάνες , ξύλο βγαλμένο από το Fight Club. Και περισσεύει η υποκριτική και το ταμπεραμέντο του Μπραντ Πιτ εδώ. Ανερχόμενα αστέρια οι Τζαβέλλας, Μανιάτης, Μανωλάς, Κατσουράνης. Τι κρίμα που οι προπονήσεις τους στέρησαν το Holywood! Αμαρτία !

Όσο και να θέλουμε να κρυφτούμε , δεν μας χωρά το δάχτυλο μας. 90 λεπτά μπάλας που τα 70 ήταν αγνό πραγματικό ξύλο, ένας αγώνας που τελείωσε λίγο πριν τα μεσάνυχτα και με πλούσιο παρασκήνιο. Ξύλο στη φυσούνα, κυνηγητό στα αποδυτήρια, δηλώσεις , ανακοινώσεις... Νύχτα  του Αγίου Βαρθολομαίου. Μα πόσο πιο μικρή θα την κάνουμε την μπαλίτσα ; Μήπως όντως ξεχάσαμε ότι πρόκειται για  άθλημα ; Ο κόσμος του Πάοκ έδωσε χαρακτήρα ουγκανισμού στον χθεσινό ημιτελικό.

Ο Ιβάν Σαββίδης δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τους παράγοντες που θέλει να εξυγιάνει. Άσχετος από ποδοσφαιρικές έννοιες και αξίες, μακριά από τις 4 γραμμές του γηπέδου, έχει ανοίξει τον δικό του πόλεμο απέναντι στον Ολυμπιακό και στον Μαρινάκη. Ψάρια ξαφνικά φύτρωσαν στον πάγκο των ερυθρολεύκων, από μόνος του κάηκε ο πάγκος , η μπανάνα στον Σαλίνο ήρθε από τον Ταρζάν και οι φωτοβολίδες στον Μέγερι ήταν το άγιο Φως. Πάντα μέσα στο πνεύμα των ημερών οι Παοκτσήδες. 

Καιρός να σταματήσει αυτό το αστείο. Ο Ολυμπιακός και η κάθε ομάδα , σε κάθε έδρα, με οποιονδήποτε αντίπαλο αξίζει τον απόλυτο σεβασμό. Αλλιώς δεν μας χωρίζει τίποτα από την Ουγκάντα και να φτάσουμε σε σημείο να έχουμε πραγματικές  μάχες σε Φάληρο. Τούμπα. Λεωφόρο, ΟΑΚΑ. Δεν γίναμε δα και Premier League για τόσο φανατισμό για ένα Κύπελλο. Και κοιτώντας μακριά στην Ισπανία, οι δύο μεγαλύτερες ομάδες του κόσμου σε ένα γήπεδο με ενενήντα χιλιάδες φιλάθλους Barcelona - Real. Έτη φωτός μακριά( όπως και η εξυγίανση). 

Υ.Γ : Ο Ολυμπιακός ήταν κακός και δεν άξιζε σε κανένα σημείο τίποτα λιγότερο από την ήττα. Ας είχε καθαρίσει από τον πρώτο ημιτελικό τον αγώνα.
Υ.Γ 2 : Ποτέ ξανά αρχηγός ο Μανιάτης. Εκτίθεται ο ίδιος και η ομάδα με τη συμπεριφορά του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου